من نوشت...

اونقد دلم برای اینجا تنگ شده بود که نگو ، دلم تنگ شده  برای همه دوستایی که امروز به داشتنشون افتخار می کنم به همه شماهایی که نمی دونم چی شد باهاتون آشنا شدم

خیلی دوستون دارم خیلی

این چند روز خونه مامانم اینا بودم خیلی با بابام حرف زدم منی که در طول عمرم نشده بود یک ساعت با بابام صحبت کنم ، اون روز خیلی راحت حرفای دلمو بهش زدم و کلی حرفای پدرونه ای که تشنه شنیدنشون بودمو شنیدم

بابام می گفت : مدعی گر به سرت تیغ زند هیچ مگو / که صلاح کم محلی برنده تر از شمشیر است

راست میگفت خیلی جاها باید کم محلی کردو گذشت

خیلی حرفای دیگه ای که جاش نیست اینجا بگم

در مورد زینبم باید بگم هیچ خبری ازش ندارم دوستی ما هم تموم شد به همین راحتی

دلم یه رفاقت ناب می خواد یه دوسیته خوبه خوب ، یه رفیقی که وقتی براش میمیرم حداقل برام تب کنه ....

بعد نوشت :

پ ن شماره 1: فیروزه عزیزم نمی تونم بیام وبت به محض اینکه وبتو باز میکنم سیستمم هنگ میکنه بعدم ریست میشه شرمنده

پ ن شماره 2 : دوست داشتم نظراتونو جواب بدم تو پستای قبلی اما نشد از این پست جواب میدم